Şevval Şaşmaz’dan “Gün Batımı”

Klasik kaçış edebiyatına has ögeleri taşıyan bu roman, tıpkı vakitte derin bir ruhsal çözümleme, kişisel dönüşüm ve kendini bulma arayışını merkezine alıyor.

Kitabı ile ilgili düzenlenen imza gününde konuşan Müellif Şevval Şaşmaz, kitabın merkezine yerleştirdiği kaçış temasına dikkat çekerek, “Gün Batımı, sadece bir uzaklaşma ve kaçış hikayesi değil; tıpkı vakitte ana karakter olan Dolunay’ın kendini bulma, geçmişiyle yüzleşme ve kendine yeni bir yol çizme uğraşını anlatıyor. Dolunay, etrafındaki bağlantılardan, yaşadığı hayal kırıklıklarından kaçmak istiyor lakin bu kaçış, onu kendi içine dönmeye de zorluyor. Bu yüzden romanda Dolunay’ın kaçışı, bir kaybolma değil, kendini tekrar keşfetme sürecini simgeliyor.” formunda konuştu.

KAÇIŞ EDEBİYATININ TEMEL ÖZELLİKLERİ

Kaçış edebiyatının, bireyin toplumsal ya da ferdî yüklerden sıyrılarak kendine yeni bir mana arayışına çıktığı yapıtları içerdiği bilgisini veren Şaşmaz, “Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar kitabındaki Selim Işık ya da J.D. Salinger’ın Çavdar Tarlasında Çocuklar kitabındaki Holden Caulfield üzere karakterler, kendilerini toplumdan soyutlama ve içsel bir özgürlük arayışı içinde gösterirler. Kaçış edebiyatında karakterler, kendilerini sınırlayan etraflarından uzaklaşarak içsel dünyalarını keşfetmek isterler.” dedi.

ARAYIŞ İÇİNDEKİ KARAKTERLER

Şaşmaz, Dolunay karakterinin bu cins bir arayış içinde olduğunu belirterek, şöyle devam etti; “Dolunay, hayatındaki eksiklikleri ve yalnızlığı, tanımadığı ve kendini yine inşa edebileceği bir yerde, New York’ta gidermeye çalışıyor. Bu kaçış, onun içsel çatışmalarından ve geçmişin hayal kırıklıklarından kurtulmak için bir adım. Lakin bu adım, ona geçmişi ve kendisiyle yüzleşme gerekliliğini de beraberinde getiriyor. Dolunay’ın kaçışı, aslında kendine gerçek bir seyahat.” Kitabın ikinci kıymetli karakteri olan Aras’ın da Dolunay’ın hayatında kıymetli bir yer tuttuğunu belirten Şaşmaz, bu karakterin Dolunay için adeta bir “güven ve takviye limanı” olduğunu vurguladı. Şaşmaz, “Aras, Dolunay’ın kendini bulma sürecinde ona duygusal takviye sağlayan, lakin kendi hislerini geri planda tutan bir karakter. Aras’ın bu aralı ve sakin hali, aslında onun da kendi içinde bir kaçış hikayesine sahip olduğunu gösteriyor. Dolunay’ın yaşadığı bu çalkantılı periyotta Aras, yalnızca bir dost değil, tıpkı vakitte geçmişten gelen yaralardan kaçmayı seçen bir figür olarak Dolunay’ın içsel seyahatine katkıda bulunuyor.” dedi.