Netanyahu’nun stratejik felaketi: İran-İsrail Savaşı’nda rüzgar tersten eser mi?
13 Haziran 2025’te patlayan o haberle dünya donup kaldı: İsrail, hiçbir ikaz yapmadan İran’ın kalbine devasa bir taarruz düzenledi! Askeri üsler, nükleer tesisler… Tam 100’den fazla gaye cayır cayır yandı! Maksatta ne mi vardı? İki gün sonra başlayacak olan ABD-İran nükleer görüşmelerini sabote etmek! İran Genelkurmay Başkanı, Devrim Muhafızları Komutanı ve nükleer programın kilit isimleri bu atakta can verdi. Yetmedi, arka arda gelen hava atakları ve bombalı araçlarla 14 nükleer bilimci daha suikasta kurban gitti!
İran, Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı kontrolünde barışçıl nükleer güç peşindeyken, İsrail’in tek kederi vardı: İran’ın nükleer programını büsbütün yok etmek! Kendi nükleer cephaneliğini saklayan İsrail, nedense İran’ın en ufak bir nükleer gelişimine bile tahammül edemiyor. Yıllardır süren bilinmeyen sabotajlar, suikastlar ve egemenlik ihlalleri… Memleketler arası toplumdan tek söz ses çıkmadı! Ve şok edici gerçek: ABD bu hücumdan evvelden haberdardı! Lider Donald Trump akınları “başarılı” bulduğunu ve operasyon hakkında “her şeyi bildiklerini” ilan etti!
Dışişleri’nden İsrailli bakanın paylaşımına çok sert tepki!
NETANYAHU’NUN ÇARESİZ KUMARI!
İsrail’in gayesi açıktı: Bölgede büyük bir çatışma çıkarmak ve ABD’yi İran’la direkt bir savaşa sürüklemek! Suriye’de rejim değişikliği başarısı elde ettiklerini argüman eden İsrailli yetkililer, artık de Ayetullah Ali Hamaney’e suikast düzenlemekten bahsediyor, İran hükümetini devirmekle tehdit ediyorlardı. Lakin İran’ın nükleer tesislerini yok etmek ve liderliğini devirmek için İsrail’in tek bir şeye gereksinimi vardı: Tam ABD askeri desteği! Başbakan Netanyahu’nun stratejisi, Washington’ı direkt savaşa sürükleyecek daha büyük bir çatışmayı kışkırtmaktı.
Bu kumar, İsrail’in bölgedeki tek nükleer güç olma hayaliyle besleniyordu. Ancak aksi tepebilir, ABD’yi Ortadoğu’da bitmeyen, maliyetli bir savaşa sürükleyebilirdi. Sami Al-Arian’ın Middle East Eye tahlilinde de belirttiği üzere, 1979 İran İhtilali’nden beri ABD ve İsrail, İran’ı bölgedeki kendi hegemonyalarına tehdit olarak görüyor. ABD, Irak’ın 1980’de İran’ı işgaline bile göz yummuş, hatta sekiz yıl süren bu savaşı körüklemişti. 1990’da Saddam Hüseyin’in Kuveyt’i işgali sonrası ABD, İran ve Irak’ı tıpkı anda amaç alan “çifte çevreleme” siyasetine geçti ve bölgedeki askeri varlığını inanılmaz derecede artırdı!
Bir Uyanış Daveti: İsrail, İran, ABD ve Ortadoğu’daki İntihar Oyunu
NÜKLEER ALDATMACA VE BASKININ ÇÖKÜŞÜ!
Netanyahu, 25 yıldır bitmek bilmeyen bir kehanetle “İran nükleer bombaya haftalar kaldı” diye yırtınıp durdu. Ama Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı dahil tüm istihbarat raporları, İran’ın nükleer silah peşinde olduğuna dair tek bir delil bulamadı! 2015’te ABD ve öteki global güçler, İran’la tarihi bir mutabakata (KOEP) vardı. Bu muahede, İran’ın sıkı memleketler arası kontrolde uranyum zenginleştirmesine müsaade veriyordu. Ancak Netanyahu ve ABD Kongresi’ndeki müttefikleri bu muahedeyi yok etmek için kıyasıya bir kampanya başlattı.
2018’de Trump’ı KOEP’ten çekilmeye ikna etmeyi başardılar. O günden beri hem Trump hem de Biden idareleri “maksimum baskı” stratejisi uyguladı: ağır yaptırımlar, mali kısıtlamalar, siyasi tecrit… Lakin nafile! İran, zenginleştirme uğraşlarını hızlandırdı, uranyum saflığını %3,75’ten %60’a fırlattı ve 400 kilogramdan fazla zenginleştirilmiş uranyum yığdı!
Trump, Ocak 2025’te koltuğuna döndüğünde İran’ın nükleer kabiliyetini bitirecek yeni bir mutabakat istiyordu. Fakat karşısında, Hamas’ın 7 Ekim 2023’teki Aksa Tufanı saldırısının akabinde askeri doktrinini kökten değiştiren pervasız bir İsrail hükümeti buldu. Aksa Tufanı, İsrail toplumunu derinden sarstı. Caydırıcılık doktrininin kalbi paramparça olmuştu! Filistin direnişine karşı caydırıcılığı geri kazanmak için Siyonist rejim, Gazze’de 600 günden fazla müddettir devam eden soykırım kampanyasına girişti.
Nükleer silahlara sahip İsrail, nedense bölgesel rakiplerinin en ufak bir nükleer kabiliyet geliştirmesine bile tahammül edemiyor. 1981’de Irak’ı, 2007’de Suriye’yi bombaladı ve paçayı kurtardı. Lakin İran’ın dağların derinliklerine gömülü, çok daha gelişmiş ve dağınık nükleer altyapısını yok etmeyi başaramadı!
İsrail ABD’nin bu silahı kullanması için can atıyor: Nükleer silahtan farksız
STRATEJİK FELAKET VE İRAN KASIRGASI!
Nisan 2025’te Trump, İran’a nükleer zenginleştirmeyi durdurması için 60 günlük bir ültimatom verdi. Beş tıp görüşmeden sonra altıncı tıp 15 Haziran’da yapılacaktı. Lakin Trump, İsrail’in savaş açmasına ve planlanan toplantıdan iki gün evvel nükleer tesisleri bombalamasına göz yumdu! Bu aldatmaca işe yaradı! İsrail, 13 Haziran’da müthiş bir taarruz başlattı, 20’den fazla üst düzey İranlı askeri lideri katletti. Amaç ne miydi? Görüşmeleri bozmak, İran’ın nükleer programını imha etmek ve rejim değişikliğini tetiklemek!
Netanyahu sevince boğulurken, İsrailliler zafer çığlıkları atıyordu. Birçok uzman ve siyasetçi İran İslam Cumhuriyeti’nin sonunun geldiğini yazıyordu. Lakin Mark Twain’in dediği üzere: “Ölüm haberleri büyük ölçüde abartılmıştır!” Tarih bize birinci ateşi açanın değil, son ateşi açanın kazandığını öğretir!
Bu çatışmada ise İran jet süratiyle ve zalimce karşılık verdi! Saatler içinde İran’ın dini lideri yeni komutanlar atadı ve misilleme olarak Tel Aviv, Hayfa ve öbür İsrail kentlerine devasa bir balistik füze ve insansız hava aracı saldırısı başlattı! Bu karşılığın kapsamı ve gücü İsrail tarihinde eşi gibisi görülmemişti! Bir anda Siyonist rejim felç oldu! Milyonlarca insan sığınaklara doluştu! O çok övülen Demir Kubbe savunma sistemi çöktü! Netanyahu’nun İran’da rejim değişikliği davetleri, bir vakitler arsız ve kendinden emin iken, artık çaresiz ve kaygılı geliyordu!
İsrail Gazze’de yardım bekleyenleri vuruyor! Onlar kişi hayatını kaybetti
İSRAİL’İN ÇIKMAZI VE GLOBAL DOMİNO ETKİSİ!
İsrail, müthiş bir stratejik ikilemle boğuşuyor. ABD askeri yardımı olmadan İran’ın nükleer programını yok edemez. ABD’nin onlarca yıldır başaramadığı bir muvaffakiyet olan rejim değişikliğini gerçekleştiremez. İşte bu yüzden Netanyahu, meczuba dönmüş üzere ABD’yi savaşa sürüklemeye çalışıyor!
Diğer yandan Trump da önemli kısıtlamalarla boğuşuyor. Destekçileri, “Maga” hareketi, diğer bir Ortadoğu çatışmasına şiddetle karşı çıkıyor. İran’la bir savaş, iç gündemini mahvedebilir ve Çin üzere rakiplerle tansiyonu tırmandırabilir. Üstelik ABD’nin bölgedeki varlıkları savunmasız! On binlerce ABD askeri, birden fazla İran’ın füze menzilinde olan onlarca üste konuşlu! Daha geniş bir çatışma, İran’ın dünya petrolünün %21’inin geçtiği Hürmüz Boğazı’nı kapatmasına yahut Körfez’deki petrol alanlarına saldırmasına neden olabilir; bu da global bir ekonomik krize yol açar!
İsrail kendini köşeye sıkıştırdı. Zaferi, ya İran’ın nükleer programının yok edilmesi ya da rejimin çöküşü olarak tanımlıyor. Daha azı, ezici bir mağlubiyet olacak! Bu yüzden Netanyahu bir defa daha bir ABD liderini manipüle etmeye çalışıyor. Lakin bu kere riskler ölümcül derecede yüksek!
Önümüzdeki devirde üç ana senaryo ortaya çıkabilir:
Uzun Soluklu Bir Yıpratma Savaşı: İsrail ve İran, denetim altında kalan lakin bitmek bilmeyen bir çatışmaya girer. İran hasarı emer, İsrail maksatlarını vurmaya devam eder ve sonunda galip gelir. Nükleer faaliyetleri ayakta kalır, bölgesel tesiri katlanarak artar.
ABD’nin Savaşa Girme İhtimali: Amerika savaşa girer, İran’ın nükleer programını yok etmeyi ve Tahran’ı yeni bir muahedeye zorlamayı maksatlar. Lakin bu global ekonomiyi alt üst edebilir ve İran’ın ideolojisi, Rusya ve Çin ile olan stratejik bağları göz önüne alındığında, pek de başarılı olması beklenmez.
Bölgesel ve Global Yangın: Birden fazla aktörü içine çeken, mevcut kuralları hiçe sayan ve muhtemelen bir dünya savaşına dönüşebilecek tam teşekküllü bir bölgesel savaş! Birtakım analistler bunun Üçüncü Dünya Savaşı’nın başlangıcı olabileceği konusunda uyarıyor!
Eğer Netanyahu, ABD’yi savaşa çekemez ve İran’ın nükleer kabiliyetini bitiremez yahut rejimi çökertemezse, İsrail’in caydırıcılığı kalıcı olarak zayıflayacak! İronik bir halde, bu darbe, İsrail’i Gazze’deki yıkıcı soykırım savaşını bitirmeye ve bölgesel hegemonyaya olan saplantısından vazgeçmeye zorlayabilir. Vladimir Lenin’in dediği üzere: “Onlarca yıl hiçbir şeyin olmadığı onyıllar vardır; ve onyılların yaşandığı haftalar vardır.” Önümüzdeki haftalarda dünya, bölgeyi onyıllar boyunca tanımlayabilecek tarihi anlardan birini yaşıyor olabilir!
