Kediler, konutlarımızın şirin ve gizemli üyeleridir. Bilhassa sıcak yerlerde uyumayı tercih etmeleri, sık sık merak konusu olur. Bu davranışlarının arkasında metabolizmaları, itimat muhtaçlıkları ve sağlıklı bir ömür sürme dileği bulunur.

Kedilerin metabolizmaları, sabit beden sıcaklıklarını muhafaza gayretiyle daha sıcak alanları tercih etmelerini sağlar.

Ortalama 38-39 derece olan beden sıcaklıklarını korumak için soğuk ortamda daha fazla güç harcamaları gerekir. Bu yüzden sıcak bir yerde uyumak, onların güç tasarrufu yapmasına imkan tanır.

Ayrıca sıcak yerler, kedilere rahatlık ve inanç hissi verir. Kalorifer yanı, güneş ışığı alan pencere kenarları üzere yerler, huzur sağlamanın yanı sıra çevreyi gözlemleyebilecekleri ülkü noktalardır. Rahat bir uyku, kedilerin hem fizikî hem de zihinsel sıhhati için kıymetlidir. Sıcaklık, kas gevşemesine ve kan deveranının hızlanmasına yardımcı olarak kedilerin enerjik kalmasını sağlar.

Kedinizin keyifli ve sağlıklı bir hayat sürmesi için bu üzere ayrıntılara dikkat etmek, aranızdaki bağı güçlendirecektir.

KEDİLERİN TARİHÇESİ

Kediler, tarih boyunca beşerler tarafından evcilleştirilen ve çok sevilen hayvanlar olmuştur. Kedilerin evcilleştirilmesi, yaklaşık 9.000 yıl öncesine, Mezopotamya ve Mısır’a kadar uzanır.

İlk evcilleştirilme

Kedilerin ataları, Afrika’da yaşayan yırtıcı kedilerdi. Yaklaşık 9.000 yıl evvel, birinci çiftçilik toplumlarının ortaya çıkmaya başlamasıyla birlikte, depolarda bulunan tahılları fareler üzere zararlılara karşı korumak hedefiyle kediler bu yerleşim alanlarına gelmeye başladı.

Kediler, bu fareleri ve öbür zararlıları avlayarak beşerler için bedelli bir yardımcı haline geldiler. Vakitle bu yararlı özelliklerinden ötürü beşerler kedilere tolerans göstermeye başladı ve evcilleştirme süreci başladı.

Antik Mısır’da kedilerin rolü

Kediler, antik Mısır’da büyük hürmet gördü. Mısırlılar, kedileri rahmet ve müdafaa tanrıçası Bastet ile ilişkilendiriyordu. Bastet, kedilerin bedenlerine sahip bir tanrıça olarak tanımlanıyordu ve bu yüzden kediler, hem meskenlerde hem de tapınaklarda hürmet görüyordu. Mısırlılar, kedileri konutlarında besliyor ve o

Roma ve Orta Çağ

Roma İmparatorluğu devrinde kediler, fareleri avlayarak tekrar çok kıymetli hale geldiler. Fakat Orta Çağ’da, kedilerle ilgili inançlar değişmeye başladı. Kediler, birtakım yerlerde büyü ve cadılıkla ilişkilendirildi ve bu yüzden makûs bir üne sahip oldular. Bilhassa siyah kediler, berbat baht getirdiğine inanılarak pek güzel karşılanmadı.

Modern Zamanlar

Rönesans periyodu ile birlikte kedilere bakış açısı tekrar değişti ve kediler meskenlerde sevilen evcil hayvanlar haline geldi. 19. yüzyıldan itibaren kediler, bilhassa Avrupa ve Amerika’da evcil hayvan olarak yaygınlaşmaya başladı. Ayrıyeten, kedilerin popülerliği giderek arttı ve birçok farklı ırk geliştirildi. Bugün dünyada birçok farklı kedi ırkı bulunmaktadır, her biri kendine mahsus fizikî özelliklere ve karakteristiklere sahiptir.

Kedilerin tarihçesi, binlerce yıl öncesine dayanan bir evrim sürecini ve beşerlerle olan yakın bağlarını yansıtır.

Başlangıçta yalnızca zararlılara karşı kollayıcı bir yardımcı olarak evcilleştirilmiş olsalar da, vakitle meskenlerin ve kültürlerin vazgeçilmez bir kesimi haline geldiler. Günümüzde, kediler dünya çapında çok sevilen evcil hayvanlar ortasında yer almaktadır.