Tarım fuarına katılan çiftçiler pahalılıktan dert yandı
Van’da tarım fuarına katılan çiftçiler, fuardaki traktör ve tarım makinelerine yalnızca bakmakla yetindiklerini belirterek, pahalılıktan kaygı yandı. Bir çiftçi, “2019’da traktör en berbat fiyatı 2017 model 89 bin liraydı. Artık sordum 2 milyon diyorlar yani. Durumlar âlâ değil. Yalnızca fiyatlara bakıp geçiyoruz yani. Öbür bir şey yapamıyoruz. çiftçilerin durumu hiç uygun değil, bu sene hayvanlar da para etmiyor” dedi.
Yurt içi ve yurt dışından 80 firmanın iştirakiyle gerçekleştirilen 15. Van Doğu Anadolu Tarım Hayvancılık ve Besin Fuarı, İpekyolu Expo Fuar A.Ş. Van Expo Fuar ve Kongre Merkezi’nde kapılarını ziyaretçilere açtı. Fuarı ziyaret eden çiftçiler, ANKA Haber Ajansı’na konuştu.
Cüneyt isimli çiftçi, “Fuarın eski tatları hiç yok. En son 2019’da fuara iştirak gösterdim. Bir de bu sene geldim buraya. 2019’da bir balya makinesi 59 bin liraydı. Artık gidip sordum 700 bin TL. Ortada yani uçurum, fark var. 2019’da traktör en makus fiyatı 2017 model 89 bin liraydı. Artık sordum 2 milyon diyorlar yani. Durumlar güzel değil. Yalnızca fiyatlara bakıp geçiyoruz yani. Öbür bir şey yapamıyoruz. Çiftçilerin durumu hiç düzgün değil, bu sene hayvanlarda para etmiyor. Çoban da bulamıyoruz. Yani o denli ne kazanıyorsak, daima ot, saman ve yeme veriyoruz. Diğer bir şey yapamıyoruz. durum hiç âlâ değil” diye konuştu.
“FUAR HEYECANI YOK, NE HEVES VAR NE PARA”
Hacı isimli çiftçi ise “Gerçekten şu anda geçen sene ile kıyasladığımda bu sene fuar heyecanı yok bizde. Zira çiftçide ne heves ne para var. Para olmadığı için çiftçiler gelip bakıp gidiyor. Hakikaten şu anda istiyordum ki bir çiftçi beğendiği ya da istediği malzemeyi buradan alabilsin. Geçen sene ben burada bir tane traktör aldığımda 2019’da 130 bin liraya aldığın nivolan 90 beygir olan şu anda traktör, şu anda ki piyasası 3 milyona yakın bir piyasası var. Çiftçide de o kadar para yok. Alma gücü yok, bu sefer ne yapabiliriz ki alamıyoruz. Fuara gelen çiftçi yalnızca bakıp gidiyor” diye konuştu.
Hem çiftçilik hem de hayvancılıktan para kazanamadığını söyleyen çiftçi, “Hayvancılık desen hayvancılık şu anda markete gidiyorum kilosu 550 liradan satılan et ben kendim koyun sattığım vakit kilosunu 160 lira da benden alıyorlar. 550 liradan tekrar satıyorlar. Ben hayvancılıktan da kazanamıyorum. Nitekim yani yararlı bir iş yok artık. Herkes kente göç ediyor, biz de göç edeceğiz. Devletin bir bir an evvel buna el atması lazım. Küçük çiftçi de birebirdir, büyük çiftçi de birebirdir. Ekseriyetle takviye verirken ayrım yapmaması gerekir” dedi.
“PİYASALAR ÇOK YÜKSEK BİRŞEY ALINMIYOR”
Başka bir çiftçi ise “Piyasa çok yüksek. Alınmıyor bir traktör 5 trilyon (milyon), 6 trilyon. Nasıl alacağız? Çiftçi nasıl alacak bu motor? Alamaz, alınmaz. Bitmiş. Bitmiş ne yapalım? Mazotun litresi 50 milyon. Arıza hariç. Bir kup başı alıyorsun 750 milyon. Nasıl çalışacak? İş yapılmaz. Bu biçim devam eder” dedi.
Diğer bir çiftçi ise, “Durum vallahi düzgün değil, çiftçilik bitmiş. Çiftçilik güç durumda. Bir traktör alsan artık 5-6 trilyon aşağı değil, ben de 3 tane traktör var artık mazot dolduramıyorum. Boş geziyorum. Bin dönüm ekiyordum, artık 200’e düştüm. Hani o denli olsa hepsi biter, koyunculuk da bitiyor. Daha doğrusu esasen hepimiz sıfırdayız” diye konuştu.
“ZAMLAR VE BERABERİNDE YAPILAN DESTEKLER YETERSİZ”
Van ZMO Başkanı Engin Işık, son periyotlarda üretimin bitme noktasına geldiğini belirterek şöyle konuştu:
“Türkiye’de herkesin malumudur son 10 yıldır üretim bitmiş durumda. Artık bizim toprağa yani oradaki besin elementlerine, besine gereksinimimiz var. Bunu elbette ki biz toprakla, suyla, tohumla, üretimle, emekle, alın teri ile biz aslında kazanıyoruz ve soframıza geliyor. Artık üretemeyen bir halkın ne özgürlüğünde, ne bağımsızlığında, ne yanlışsız refah ve toplumsal hayatından bahsedebiliriz.
Gerek son periyotlarda hem tarım hem üretim üzerindeki alet ekipmanlarından tohum, gübre, mazot, akaryakıt ve bütün öteki üretimde kullanılan envanterde büyük hem vergiler yüklendi. Artık vergilerin yanı sıra üretim açısında de yapılan desteklemeleri ben yetersiz olarak görüyorum. Yetersiz ve sistemsiz vakitsiz ödeniyor esasen. İşte Anadolu toprakları, Türkiye topraklarında üretemeyen, dışa bağımlı her şeyi dışarıda ithal etmeye çalışan üreticisizlik siyasetleriyle biz bu hale geldik. Üreticide para olacak kazanacak ki teknolojik aleti alıp tarlasına, bahçesinde, ahırında kullansın. Devletin bu yanlış siyasetlerinden bir an evvel vazgeçmesi hakikat plan yani planlı bir üretimle üreticiyi üretime dahil etmesi lazım. Bu gerekiyor, bu kaide. İnsanca yaşamak için, insanca yaşatmak için. Yani üretelim, üretelim, üretelim.”
