Ölümlü bir dünyada yaşıyoruz, hepimiz vakti geldiğinde gideceğiz. Değerli olan geride beğenilen bir sayfa bırakabilmektir.

Burası hepimiz için bir imtihan yeri. Ahlaklı olmakla emrolunmuşuz, bunu başarabilirsek ne memnun. Zati ulu Peygamberimiz de, ”ben hoş ahlakı tamamlamak için gönderildim” demiyor mu? İnsanlığın tepesi odur.

Kaç gündür Sayın Bahçeli’nin hastalığı üzerinden spekülasyonlar yapılıyor. Siyasetimiz farklı olsa da kendisine en içten şifalar diliyorum. Farklı düşünsek de Sayın Bahçeli önemli bir devlet adamıdır. Hastalığa sevinmek yalnızca acizlik değil, tıpkı vakitte ahlaksızlıktır. Kaldı ki Sayın Bahçeli ile uzun mühlet siyasi beraberliğimiz oldu.

Sağlık durumunu ben de merak ediyorum, vefat etti diyenden bitkisel hayatta diyene kadar birçok tez ortaya atıldı.

MHP sözcüleri de toplumu ikna edecek bir şey söylemediler.

Gazeteci Nedim Şener, Bahçeli ile konuştuğunu söyledi, doğrudur palavradır bilemiyorum. Fakat konuşacak durumdaysa Sayın Erdoğan niye ziyaretine gitmiyor? Diğer söylentiler de var. Bir kaynağım, ”Bahçeli kalça kemiğini kırmış, ayrıyeten kalp kapakçığı ameliyatından ötürü da aygıta bağlı bitkisel hayat da olduğu. Bir daha etkin siyaset yapamaz” diyor. Lakin benim görüşüm ve dileğim kısa müddette sıhhatine kavuşup vazifesinin başına dönmesidir.

Bu söylentilerin hangisi gerçek hangisi değil önümüzdeki günlerde göreceğiz.

Ama muhakkak ki, MHP’de bir liderlik yarışı olacak, Bahçeli sonrasının takımı kurulacak. Siyasi kulislerde çok adaylı bir kurultayın ufukta olduğu konuşuluyor.

Anlaşılmaz olan Bahçeli’nin durumunun halktan saklanmasıdır. Tarihimizde de birtakım vefatlar idarede yahut askeri seferde savaşan askerin morali bozulmasın kaos olmasın diye saklanmıştır. Bu türlü durumlar da birtakım vefatlar saklanabilir, Yasal Sultan Süleyman üzere. Lakin Bahçeli’nin ki o denli değil. Hastalığının gizlenmesinin manası yok. Bu ketumluk, tezleri doğrulmaktan diğer şeye hizmet etmiyor.

Bahçeli’nin bir fotoğraf yahut canlı bir beyan bile vermemesi en azından durumunun ciddiyetine dair savları doğruluyor.

MHP ile CHP bu ülkenin en kurumlaşmış partileri. İkisinin de sağlam kökleri var, temennim misyonuna ve tarihine uygun bir idarenin iş başına gelmesidir.

Son yıllarda MHP kulvar değiştirerek siyasetteki yükünü kaybetti. Bugün birileri federasyon, özerklik, ana lisanda eğitim, iki milletli anayasa diyebiliyorsa bu tartı kaybının sonucudur. Bir de merhum Başbuğun “ne mozaiği ulan” lafını düşünün. Nereden nereye…

Milliyetçiler bu ülkenin sigortasıdır. Lakin bugün o sigorta bozuldu. Ağzı olan ülkeyi nasıl paylaşacağını konuşuyor. Bölünme projesini uygulamaya koyanlar, MHP’nin işlevsizleştirilmesiyle o kadar rahatladılar ki, artık kimse önümüzü kesemez diye düşünüyorlar.

Gördüklerimiz hançer olup yüreğimize saplanıyor.

Temennim Bahçeli’nin şifa bulması ancak görünen MHP’yi Bahçelisiz günlerin beklediğidir. Umarım MHP yeni bir idare yeni bir anlayışla aslına rücu eder.

Bugün içimizi kanatan imajlar milliyetçiliğin sahne dışına itilmesinin sonucudur. Milliyetçiliğin sahneden çekilmesi o ülkenin savunma çizgilerinin yıkılmasıdır. Bu sahneye daima birlikte dönmezsek daima birlikte kaybedeceğiz. Ya Türk’süz, kabileleşmiş bir geleceğe razı olacağız, veya ABD uzantılarının dayattığı bu Türkiyelileşme projesini yırtıp çöp tenekesine atacağız. Üçüncü bir yol yok!